Bijna zit Bolivia erop. Nog 1 stop en dat is in uyuni. van 9 tot 11 januari ongeveer is hier de dakar. Zijn ze erg trots op en het zou een gekkenhuis worden. Ik ging dat missen, want dat past simpelweg niet in mijn reisschema. Uyuni is klein. Het staat ook alleen op de kaart vanwege de hoogste woestijn ter wereld, "the salt flats" (4000 m). Deze sluit aan op de "atacama" woestijn in chili, de droogste woestijn ter wereld.

In zuid amerika is het regenseizoen dan eindelijk aangebroken. Dat houdt in dat er gewoon wat meer buien zijn. Vaak komt er ook onweer bij kijken en ik heb nog nooit zo mooi onweer gezien dan hier. Op deze hoogtes lijkt het veel dichterbij en de bliksemschichten zijn vaak heel duidelijk te zien. Daar kan ik echt van genieten. Heel mooi!

Ik ben een tour gaan doen op de salt flats voor 3 dagen. Deze woestijn is zo plat, dat je kan zien dat de wereld echt rond is. Op de eerste dag hebben we eerst de 'train graveyard' bezocht. Die treinen waren belangrijk voor bolivia vroeger. Het waren allemaal belgische, Italiaanse en engelse treinen etc. Daarna gingen met 4 wheel drive auto de oneindige salt flats op. 12000 vierkante kilometer zout. Halferwege kwamen we langs het allereerste hotel gemaakt van zout. En daar kwamen een boliviaanse beroemdheid tegen. De minister van tourisme. Onze guide happy, want hij mocht ermee op de foto. Hij kwam de vlakten controleren, want de dakar wil over deze vlakten heen crossen. En dat, is gaaf. Op deze vlakten kan je grappige perspectief foto's maken. Dus dat hebben we gedaan voordat we naar "fisherisland" gingen. Je hoeft alleen creatief te zijn.

"Fisherisland" is een eiland bomvol cactussen. Sommige cactussen worden ruim 8 meter hoog. Als het heeft geregend ziet het eiland eruit als een drijvende vis. Vandaar "fisherisland". Ik heb aardig geluk, want als het geregend heeft, gaan we niet zover de Zoutvlakten op en heb ik nooit het eiland gezien of zijn we überhaupt niet de hele dag op de vlakten geweest. We hadden uiteindelijk diner en een bed in een zouthotel aan de rand van de Zoutvlakten.

De volgende dag, ook een mooie dag reden we richting de chileense grens waar een vulkaan zich bevindt. Allemaal prachtig, maar wat echt interessant was, waren de flamingo's die we daarna in hun meren gingen bezoeken. Er zijn over de wereld 5 soorten en 3 daarvan zijn hier te vinden. Een selfie is niet gelukt, zoals met de lama, maar het is toch prachtig. Ze zijn best lastig te vangen btw. Bij de flamingo's hadden we lunch en wervelwinden, wat een beetje de lunch ruïneerde. Het was een grote wervelwind die recht over de tafel heen ging, maarja het is 'all part of the fun' zeggen ze. En ik heb gevoeld hoe het is al je in een tornado zit. Ik heb een paar tornado's gezien die zich vormden, opbouwden en ook weer afbraken.

Na deze leuke ontwikkelingen reden we door naar de geisers die zich op het hoogste punt van deze reis bevinden. 5000 meters. Daarvoor moesten een paar uur in de auto. Daarom bezochten we tussendoor o.a. stenen boom. Due is gevormd door de vele wind en kiezelsteentjes elke dag. Dat levert zoveel druk dat het een vorm krijgt. Vlak voor de geisers bezochten we "laguna colorado". Een rood meer ook met flamingo's, maar hier waren het er honderden. Schitterend! In het meer zit een rood alg die ook door de wind kleurstof loslaat. Daarom is het rood... en bijzonder. Om half 8 hebben we de geisers, erg actief waren ze. Eigenlijk was het best een groot gebied vol met die dingen. We zouden dit eigenlijk de volgende dag doen, alleen zou het dan -10 zijn en nu slechts 0 graden. Een hele slechte geur van rotte eieren hing er rond. Gelukkig gingen we snel verder naar het hostel, want we vonden het te koud en de wind is heel sterk daar. Na het diner nog ff 2 uur de hot pools in van 35 graden met een mooie sterrenhemel en dan naar bed.

De laatste dag van mijn off-roadtrip door Bolivia ging de tour tot aan de chileense grens. Dus hier steek ik de grens over. Na het ontbijt reden we verder door de woestijn, tussen de gele, rode, zwarte, bruine, groene en witte bergen door. Erg kleurvol naar laguna verde. Een groen meer bij 3 uitgestorven vulkanen door de vele koper in het meer en de vulkanen is het groen, maar het is ook erg giftig. Naast het groene meer is het witte meer, wat door de vele mineralen wit werd. Vanaf hier splitte de groep op. Mensen gingen naar chili of terug bolivia in. Op de dag van arrivee in chili, heb ik een tour gedaan naar de "Moon valley". In de woestijn is een landschap dat op de maan lijkt en de dag erna heb ik een fiets gehuurd om naar de zandduinen te gaan en er met een zandboard vanaf te crossen. 'S middags was ik even dokter toen iemand was bevangen door de hitte. Gelukkig is het allemaal goed gekomen.

Mijn hostel hier was te gek. I.p.v. een kamer, kreeg ik een tent. Dat vond ik wel leuk zo voor de verandering. Ik reis nu verder naar salta, Argentinië. Het korte bezoek aan chili was leuk en ik kom er later weer terug. Eerst 'vamos a la Argentina'.